تکنولوژی آموزشی، یکی از عناصر اصلی و مهم در نظام‌های آموزشی است که از یک طرف باعث افزایش کیفیت آموزش از طرف دیگر  منجر به کاهش هزینه ها و کمک به اقتصاد نظام‌های آموزشی و آموزش و پرورش است که در بعضی از موارد در آموزش های تخصصی، هزینه ها را نصف تقلیل داد. از اواسط قرن بیستم با اختراع رایانه، سیطره ی تکنولوژی بر صنعت، خدمات، کشاورزی و تمام اضلاع زندگی بشری هویدا شد. از فناوری آموزشی و اطلاعاتی برای فراگیری دانش و مهارت به عنصری ضروری در نظام‌های آموزشی سراسر دنیا تبدیل شده است و با به کارگیری فناوری‌های آموزشی به نیازهای جامعه علمی پاسخ داده می شود. در این پزوهش ضمن بررسی رویکردهای موجود و نقش فناوری در آموزش و اثرات مثبت و مفید آن به تحلیل، مولفه های آشنایی، کمیت، کیفیت و سهولت می پردازیم. روش تحقیق توصیفی، از نوع پیمایشی است. نمونه آماری انتخابی از بین معلمان و خبرگان تکنولوژی آموزشی است. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین دسترسی به فناوری و رضایت و موفقیت معلمان رابطه معنادار مثبت وجود دارد. بین مولفه های آشنایی و کاربرد فناوری نیز رابطه معناداری وجود دارد. این مسئله در مورد کیفیت و کمیت فناوری و به روز بودن فناوری و میزان رضایت و موفقیت معلمان رابطه معنادری وجود دارد.

واژگان کلیدی

فناوری اطلاعات، دسترسی، تکنولوژی آموزشی، کمیت و کیفیت، فناوری و اقتصاد.