برآورد انجمن سرطان آمریکا نشان می دهد که سه چهارم از یک میلیون زن با سرطان بوده و حدود دو سوم آنها زنده خواهند ماند. به عنوان افزایش سن نرخ بقائ میتوان گفت که توجه بیشتر باید به کیفیت مسائل زندگی مانند تمایلات جنسی پرداخته شود. ازسال 1970عملکرد جنسی به عنوان یک جنبه مهم از مرقبتهای بیمار شناخته شده است.برای دهه های گذشته جامعه آنکولوژی شامل تمایلات جنسی همراه با تشخیص ودرمان سرطان بیانیه ای را برای استاندارد سازی تستهای آنکولوژی ارائه نمودند. زنان ممکن است قادر به دفاع از خود در مراقبت از سرطان باشند. اما بسیاری قادر به دفاع از تمایلات جنسی خود نیستند.ناپی و همکارانش نشان می دهد که بحث در مورد مباحث واژن و یا هر چیز مانند تمایلات جنسی مربوط به آن را دارند. با این حال، با وجود این مبارزه سوتحیل و همکارانش نشان دادند پنجاه ودو درصد از بیماران مبتلا به سرطان در برخورد با تمایلات بدن پشتیبانی شد. لیندا و همکارانش نشان دادند که شصت و دو درصد از نجات یافته گان از سرطان دستگاه تناسلی هرگز در مورد اثرات درمانی بر تمایلات مبنی با دکتر خود صحبت ننمودند. در ابتدا بیماران در  مورد تغییر در شیوه زندگی خود و یا محدودیت هایی که مربوط به سرطان میشود صحبت میکنند ودر مورد مسائل جنسی متمرکز نمیشوند تا زمانی که یک برنامه زمانی وجود داشته و آنها زندگی را از سر گرفته باشند. چه چیزی ممکن است تعجب بسیاری از پزشکان را در علاقه به ادامه بیماری در رابطه با مسائل جنسی و با توجه به سن و بیماری و یا از کار افتادگی بر می انگیزد.