ساختار آب، تئوری شبیه ترمودینامیک در چندین سال قبل منتشر شده است که اثر نیروهای آبگریز در غشاءهای آبدار متقارن (اریکسون ، لجانگرین ، کلیسون ، چِم ، سوک  و سال 1989) حلقه‌های نا متقارن بین سطوح میکای ساده و آبگریز کلی بوده است. ناشی شدن فشار بر هم کنشی مبنا در ثبت داده‌های آزمایش بوسیلة کلسیون  و دیگران (سال 1987) توافق خوبی داشته است. از این جهت، حمایت زیاد برای مطالعه اصلی نیروی آبگریز به پیوند هیدروژنی وابسته به فرآیندهای شکل گیری خوشه در آب در تماس با سطح جامد آبگریز است.

کلیدواژه: نیروی سطح هیدروفوبیک، پوشش های مایع غیرمتقارن، شکل گیری خوشه در آب، سطح میکا هیدروفوبیک

1.مقدمه :

علاوه بر نیروهای بر همکنش رایج DLVO که بین غشاءهای نازک عمل می‌کنند (نیروی‌های جاذبه واندروالسی و دافعة استاتیک) حضور جاذبة مولکولی غیر قطبی بامقادیر طولانی به خوبی مستند است. که برا ی پوسته‌های نازک آبدار پیچیده شده بین سطوح هموار و نیروهای همگن پوستة مولکول غیر قطبی بالا می‌رود. چندین سال پیش نوشته‌های بسیاری دربارة این موضوع به طور کلی توسط کریسن‌سون  و کلا‌اِسون  به بررسی پرداختند. به طور منطقی جاذبة مولکولی غیر قطبی یک تنوع از مکانیزم‌هایی را پیشنهاد کرد و برخی از آنها به بررسی دقیق جزئیات مهّم پرداخته است. برای یک بحث مهّم از این موضوع ما یک فصل از کتابی که اخیراً توسط اریکسون  و یون  نوشته شده است مرجعه می‌کنیم.

تا کنون، توافقی کلی دربارة جاذبة مولکولی غیر قطبی به دست نیامده است. گویا درست‌ترین هدف تئوری که تحریف شده است، توسط اِریکسون ارئه شده است. در سال 1989 و بر اساس مفهومی از یک ساختار افزودة شکل دهی شده برای آب در مجاورت یک سطح جامد غیر قطبی. به طور مفهومی، این هدف به قضایای اصلی از بلیک  و کیچنر  وایزرال‌ویل  و پاشلی  بر می‌گردد. در یک روش مشابه، دِرجاگوین  و چاریو  به جاذبة غیر قطبی به مفاهیم (مؤلفة ساختاری فشار منفصل) اشاره می‌کند.