گاهی اوقات، ممکن است در نشستن هم مشکلاتی داشته باشیم  و رفتارهای انگیزسی خود را کنترل کرده و به آن ها توجه کنیم.  برای بعضی از افراد این مشکلات آنقدر فراگیر و دامنه دار هستند  که این مشکلات، در زندگی شان شامل خانه، تحصیل، اجتماع و کارشان، تاثیر گذار می باشند. 

باید توجه داشته باشیم که اختلالات کم توجهی، بیش فعالی، یکی از شرایط عصبی- بیولوژیکی در افراد می باشد که 58 % کودکان محصل را تحت تاثیر قرار می دهد که نشانه هایش در دوران بلوغ به 60 درصد موارد می رسد (یعنی 4 درصد در دوران بلوغ بیشتر می شود). مشخصه آن  پایین آمدن سطح تمرکز، انگیزه و فعالیت بیش از حد می باشد.

اگر چه افرادی با این اختلالات ممکن است بتوانند در زندگی موفق باشند اما بدون تشخیص و درمان مناسب، اختلالات کم توجهی، بیش فعالی ؛ ممکن است عواقب جدی تری را به دنبال داشته باشند که شامل عدم موفقیت تحصیلی، استرس و پریشانی در خانواده، افسردگی، مشکل در ارتباط بر قرار کردن، مصرف مواد مخدر، خجالتی بودن،  ریسک صدمات اتفاقی و شکست کاری می باشند. بنابراین تشخیص زود هنگام و درمان آن اهمیت زیادی دارد.

 علوم پزشکی در سال 1902 دانش آموزانی را که دارای بی انگیزه گی، عدم تمرکز و فعالیت های غیر طبیعی داشتند را مورد بررسی قرار داد تا آن زمان به این اختلال نام های زیادی را نسبت می دادند نام هایی مثل اختلالات مغزی- کو دکانی با عکس العمل شدید و اختلال عدم تمرکز به دلیل جنب و جوش و عدم جنب و جوش فرد. به دنبال انتشار ویرایش چهارم کتاب بررسی و تشخیص اختلالات این مشکل به نام اختلالات کم توجهی، بیش فعالی نام گذاری شد. نام کنونی نشان دهنده اهمیت قدرت تمرکز در این اختلال  و همچنین مشخصه های دیگر این اختلال مانند بی انگیزه گی و فعالیت های بیش از اندازه در فرد می باشد.