تاثیر تزریق تجزیه بیولوژیکی مواد آلی با تثبیت نیتروژن باکتری آزتوباکتر کروکوکام ، آزوسپیریل هام لیپوفرام و فسفات با حل کردن باکتری سودوموناس استریاتات بر روی محتوای نیتروژن و فسفات              ( نیتروژن و فسفات) حاصل از تجزیه بیولوژیکی مواد آلی مورد ارزیابی قرار می گیرد. تزریق باکتری تثبیت کننده نیتروژن   به درون مواد آلی باعث افزایش محتوای نیتروژن و فسفات می گردد.غنی سازی مواد آلی توسط فسفات باعث بهبود فسفات موجود می گردند. در طی تزریق ، تغییر شکل باکتری به سرعت انجام گرفته ، باعث تثبیت  نیتروژن و باعث حل شدن فسفات و مواد افزوده می گردد.

1- مقدمه: 

 تاثیرات جهانی در ارتباط با پرورش محصولات ارگانیکی ( حاصل از دستکاری ژنتیکی) از طریق بازیابی ضایعات ارگانیکی برای ادامه یافتن فعالیت های کشاورزی و همچنین ایجاد یک محیط زیست عاری از مواد آلاینده وجود دارد. به منظور بهبود کشاورزی با ثبات ، غنی سازی ضایعات دارای مزایای زیادی می باشد. فعالیت کرم های خاکی برای تجزیه ضایعات ارگانیکی و تولید و مواد آلی تجزیه شده در حال تجاری شدن می باشد زیرا فقدان نیتروژن از ضایعات کشاورزی و کود زمانی که این تجزیه به عنوان منبعی از مواد آلی به شمار می آید ، به حداقل می رسد.احتمالاتی نیز در ارتباط با افزایش محتوای نیتروژن متشکل از تزریق ارگانیسم های نیتروژن تثبیت شده وجود دارد و محتوای فسفات با افزودن فسفات جامد و سپس تزریق  فسفات باعث حل باکتری می گردد. از این رو کاربرد مستقیم سنگ فسفات به تنهایی به ویژه در خاک های آلکیل و خنثی ، مفید نمی باشد. تشکیل مواد آلی که توسط فسفات جامد و فعالیت های میکروبی انجام می گیرد کمکی به حل فسفر و افزایش میزان فسفر در گیاه می کند. باکتری تثبیت شده نیتروژن ، علاوه بر تثبیت نیتروژن ، منجر به حل شدن فسفات به دلیل ایجاد اسید آلی و آنزیم ، می گردد. آزمایشات کنونی طراحی شد تا مطرح کند که چگونه حل باکتری تثبیت شده نیتروژن و حل فسفات باعث ایجاد تغییراتی در محتوای مواد آلی تجزیه شده نیتروژن و فسفات می گردد.