هدف از این مقاله بررسی مقاومت در برابر خوردگی فولادهای ضدزنگ دولایه با استفاده از روش های الکتروشیمیایی در 1M محلول  NaClمی باشد. تأثیر آماده سازی ترکیبات گردی و چرخۀ سرمایش بعد زینترشدن بر خواص خوردگی یا زنگ زدگی مورد ارزیابی قرار گرفت. 

طرح/روش شناسی/شیوۀ برخورد: در مطالعۀ حاضر، فولادهای ضدرزنگ دولایه با راه اندازی متالورژی پودری از پودرهای با پایه آرتنزیتی، آستنیتی با افزایش کنترل شدۀ عناصر آلیاژی از قبیل Cr, Ni, Mo و Cu حاصل شدند. در مطالعات پیش از آماده سازی ترکیبات، نمودار شافلر لحاظ شد. ترکیبات آماده شده در  800 MPa متراکم و در کورۀ خلاء همراه با پرکردن آرگون در دمای 1260°C  به مدت 1 ساعت زینتر شدند. پس از زینتر شدن،  دو چرخۀ سرمایشی متفاوت بکار برده شد: سرمایش سریع همراه با سرعت سرمایش متوسط 245 °C/min و سرمایش کند 5 °C/min در جو آرگون. فولادهای ضد زنگ دولایه ایی تولید شده با استفاده از میکروسکوپی اسکن کننده و اپتیکال و آنالیز شیمیایی EDS ترکیبات ریزساختار مورد مطالعه قرار گرفتند. خواص خوردگی از طریق روش های شیمیایی در1M محلول آب NaCl بررسی شد. 

یافته ها: بر اساس نتایج بدست آمده، تأیید شد که در روش زینتر بکاربرده شده و همچنین آماده سازی ترکیبات پودری در ساخت فولاد دولایۀ زینتر دارای خواص خوردگی که به نسبت آستنیت/فریت در ریزساختار و عناصر تقسیم بندی بین فازها  بستگی دارد لحاظ شود. مقاومت در برابر خوردگی فولاد ضدزنگ زینتر با دانسیته و مورفولوژی متخلخل موجود در ریزساختار نیز بسیار مرتبط است. بیشترین مقاومت در برابر خوردگی متخلخل در 1M محلول NaCl به خاطر ترکیب با توازن تقریبی فریت و آستنیت در ریز ساختار بدست آمد. 

تلویحات و محدودیت های تحقیقاتی: براساس مشخصۀ پودرها، سرعت سرمایشی سریع کاربردی ظاهرا توافق خوبی برای خواص خوردگی و ریزساختارها می باشد. علیرغم اینکه آزماشات بیشتری برای بررسی سرعت های سرمایشی مختلف باید انجام بگیرد. 

ارزش/اصلیت: استفاده از پودرهای عنصری افزوده به پایه فولاد ضدزنگ، پتانسیل های بالقوۀ آن برحسب تراکم پذیری نسبی و دانسیتۀ زینتر نهایی را نشان داد. علاوه بر همگنی ریزساختاری خوب و اول ازهمه مقاومت در برابر خوردگی حاصل شد و کاربردهایی نیز در صنعت داشت. 

کلیدواژه: خوردگی، ساخت و پردازش، متالورژی پودر، فولاد ضدزنگ دولایه